یا هو

 دائما طاهر باش به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش

با همه مهربان باش از همه گریزان باش یعنی با همه باش و بی همه باش

خداشناس باش و در همه لباس باش آزاده باش و دلداده باش

فرزانه باش و جان باخته باش با همه باش و بی همه باش آشنای همه باش

و بیگانه باش حاضر و شاهد باش و ناظر و غائب باش

در جمع همه باش با احدی مباش دلسوز خلق خدا باش در عین حال از آنان ترس داشته باش.                                    

                             کتاب شریف نامه ها بر نامه ها/ حضرت علامه ابوالفضائل حسن زاده آملی دامه برکاته

کوچه ها آرامشی عجیب داشت و تمام چشم های آسمانی، زمین را به تماشا نشسته بودند؛ اشتیاق در چشمان همه موج می زد؛ ستاره ها گونه گونه، اشتیاقشان را به پنجره های پشت پلک های زمین می ریختند؛ چه خبر بود؟! شاخه های تمام درختان، انارریز شده بود و در امتداد چشمان تمام پرندگان، دانه دانه شوق چیده می شد.

پاسی از انتظار گذشته بود و حوصله زمین، آمدنت را مرور می کرد.

مادر آماده بود که کوثر را در دامن زمین به جریان درآورد و پدر، خوشه خوشه سلام از چشمانمش می ریخت.

پدرم آرام تو را انتظار می کشید و چشمانش را به دریچه های آسمان دوخته بود و سپاسش را قنوت قنوت زمزمه می کرد. بوی آمدنت، دامن مادر را پر کرده بود؛ ستاره ها، از آسمان تا زمین را کهکشانی کشیده بودند که به دامان مادر ختم می شد. «انا اعطیناک الکوثر».

پروانه ها ریختند و پنجره ها لبریز شدند. صخره ها لبخندهایشان را به سینه آسمان پرتاب می کردند و درودها بسترهایشان را رها کرده به سمت دستان تو روی آورده بودند. مهتاب، خوشه خوشه باران نور می بارید.

حالا دستان زمین قنوتی شده بود، سپاسگذار آمدنت.

حالا کوه ها، سجده می کردند و تمام رودهای جهان سلامت می دادند:

ای دریچه دریچه، نور خدا السّلام السّلام یا زهرا

سلام، کوثر خدایی جریان گرفته در بستر زمین!

سلام، گوهر یکدانه محمد و خدیجه!

سلام!

سفره دست‌هات گندم ریز! کاسه جود و بخششت لبریز!

دامنت ماه ماه مروارید! از تو خورشید راه را می دید

ای کلامت چکیده باران اشک هات آب دیده باران

از تو جاری ست یک زمین دریا با تو زیباست هر چه یا زهرا
                                                  برای ظهور مروارید زهرای مرضیه س حضرت مهدی عج صلوات

بسم‌اللَّه‌الرّحمن‌الرّحیم‌

خداوند مبارک کند این عید سعید را، این ولادت بزرگ را، این روز فرخنده‌ى تاریخ اسلام را بر شما برادران و خواهران عزیز،

خدا را با همه‌ى وجود شکر و سپاس میگزاریم که این دلهاى پر محبت را و این محبتهاى جوشان را مانند ذخیره‌اى براى ملت ما و براى سعادت ما و براى آبروى ما به ما عنایت کرده است.

فاطمه‌ى زهرا، صدیقه‌ى کبرى‌ (سلام اللَّه علیها)، بزرگترین بانوى تاریخ بشر، افتخار اسلام، افتخار این دین و افتخار این امت است. مقام فاطمه‌ى زهرا (سلام اللَّه علیها) از جمله‌ى آن مقاماتى است که تصور آن براى انسانهاى معمولى، انسانهاى متعارف - امثال ماها - یا ممکن نیست، یا دشوار است؛ معصوم است دیگر. نه به حسب مسئولیت رسمى، پیغمبر است؛ نه به حسب مسئولیت رسمى، امام و جانشین پیغمبر است؛ اما در رتبه، در حد پیغمبر و امام است. ائمه‌ى هدى‌ (علیهم‌السّلام) نام مبارک فاطمه‌ى زهرا را با عظمت و با تجلیل میبردند؛ از معارف صحیفه‌ى فاطمى نقل میکردند؛ اینها چیزهاى بسیار عظیمى است. فاطمه‌ى زهرا (سلام اللَّه علیها) این است.
پروردگارا ! به محمد و آل محمد برکات زهراى مرضیه را در کشور ما، جامعه‌ى ما و دلهاى ما مستدام بدار.
"بخشی از بیانت امام خامنه ای در و لادت بانو بزرگ عالمین در سال 1389 "

و چون تقویم جلالی به آخرین ماه اولین فصل سال می رسد طلوع سومین خورشیدش به یاد می آوریم این نوای دلنشین را که

            شنوندگان عزیز توجه فرمایید         شنوندگان عزیز توجه فرمایید        

      خرمشهر شهر خون آزاد شد

 فتح خرمشهر،فتح خاک نیست،فتح ارزشهای اسلامی است.خرمشهر شهر لاله های خونین است.خرمشهر را خدا آزاد کرد.

“رهبر کبیر انقلاب اسلامی ” (قدس سره)

آری خرمشهر آزاد شد اما کجا بودند محمد و دوستانش تا جشن بگیرند پیروزی را در پی خرمشهر شدن خونین شهر جهان آرا ویارانش درقالب سی مرغ عاشق به سوی  قاف عاشقی پر گشود تا با خدایشان بگویند آزادی را تنها از تو می طلبیم ای خداوند شهیدان نصر و پیروزی را نصیب ما گردان و اینگونه بود که خرمشهرآزاد شد .

آزادیش مبارک

شهادت امام حسین علیه السلام در عالم ملکوت آشکار شد ، فرشتگان بناله و صیحه در آمدند ، پروردگار عالم وعده انتقام حسین را بوسیله ولی عصر ارواحنا له الفداء به آنها خطاب کرد.

روای گوید:محضر امام صادق علیه السلام بودم حضرت فرمود : وقتی جدم حسین شهید شد ، برخی افراد لشکر دیدند مردی داد میزند، و با صدای بلند میگرید ، شخصی گفت چرا داد میزنی و می گریی؟ جواب داد : چرا نگریم و ناله نزنم در حالیکه رسول خدا ص با روح بلند خود ناظر بدین منظره غم بار است و می بیند پیکر عزیزش بخون آغشته شده است بیم آن میرود که از فرط تاثر خدای را بخواند تا این جمع ستمگر را بدرک واصل کند.

شاعر گوید:

اندر این غم نی همین ارض و سما بگریستند

                                          اهل عالم از ثریا تا ثری بگریستند

در عزا آن لب محروم از آب فرات

                                  ماهی اندر آب و مرغ اندر هوا بگریستند

آفتاب و ماه و عرش و کرسی و قلم

                                          در غم شاه شهید کربلا بگریستند

اولیا گشتندت بهر مرتضی ع زاری کنان

                                    انبیا جمله برای مصطفی ص بگریستند

برخی از پشیمانان لشکر گفتند : وای بر ما بخدا قسم برای رضایت عبید الله سید جوانان بهشت را کشتیم و روزگار خود را تباه کردیم .

عرضه شد : یا بن رسول الله این مردی که بدینگونه گریست چه کسی بود ؟ فرمود : جبرییل امین بود و اگر اجاره میداشت در یک لحظه همگان را با صیحه ای هلاک میکرد ولی خدای آنان را مهلت داد تا پرونده گناهانشان را سنگین تر کنند.

چند روز دیگر ولادت با سعادت شاه خراسان حضرت علی بن موسی الرضا ع است ، کاش بتونیم مانند شهدای عزیز عاشق اون بزرگوار بشیم متن زیرو از کتاب نشانی استفاده کردم :

هر روز به نام یکی از اهل بیت ع حرکت خود را آغاز می گردیم . آن روز هم رمز حرکت به نام آقا امام رضا ع بود . منطقه شرهانی رنگ و بوی مشهد الرضا گرفته بود . یک شهید کشف شد ، اما هیچ مدرکی برای شناسایی نداشت . برگه ای همراه شهید بود که جمله ای روی آن نوشته بود که پیام آن روز بود:« هر که شود بیمار رضا ع ،والله شود دلدار خدا» بچه ها آن روز خود را رو به قبله و در پشت پنجره فولاد احساس می کردند .

« اللهم صل علی علی بن موسی الرضا المرتضی الامام التقی النقیو حُجتک علی مَن فَوق الارض و مَن تَحتَ الثری الصدیقُ الشهید صلواة کثیرة تامّه زاکیه متواصله متواترة مترادفه کافضل ما صلیتَ علی احد من اولیائک....»

«عید پیشاپیش مبارک»

منصور علیه اللعنة والعذاب نتوانست وجود امام را که دیگر آوازه امامت و رهبریتش تا دورترین سرزمینهای اسلامی پر کشیده بود در میان جامعه تحمل کند در ماه شوال سال148 هجری آن امام را مسموم ساخت . آن حضرت در هنگام وفات فرمودند که همه نزدیکان را جمع کنید و چون گرد آمدند امام فرمودند : ان شفاعتنا لاتنال مستخفا بالصلوة « شفاعت ما ائمه شامل کسی که نماز را سبک بشمارد نمی شود. امام در 25 شوال در سن 65 سالگی به شهادت رسیدند و پیکر پاکشان در بقیع در کنار پدر گرایشان بخاک سپرده شده.

بواسطه آن حضرت مذهب اثنی عشریه رونقی از حد فزون پیدا کرد بنحوی که مذهب شیعه بآنحضرت اسناد پیدا کرد و مذهب جعفری معرفی شد و در حدود چهار هزار شاگرد از محضر شریف آن جناب تلمذ می کردند .

و اکنون سزاوار تر آن ست که در فقدان او خاک بر سر بریزیم . آری به راستی با شهادت امام مکرم صادق آل محمد صلی الله علیه و آله تاریخ اسلام و انسان گوهری را از دست داده .

شهادت مظلومانه آن بزرگوار را به خدمت مولایمان امام زمان عج و نائب بر حقشان امام خامنه ای و عاشقان آن عزیز بزرگوار تسلیت عرض می کنم .

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر
و جعلنا من اعوانه و انصاره و المستشهدین بین یدیه

بسْمِ اللَّهِ الرَّحْمانِ الرَّحیم ، إنّا أنْزَلْناهُ فی لَیْلَةِ الْقَدْر ، وَ ما أدْراکَ ما لَیلَةُ الْقَدْر ، لَیلَةُ القَدرِ خَیْرٌ مِنْ ألْفِ شَهْر ، تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَ الرّوحُ فیها بِإذنِ رَبِّهِم مِنْ کُلِّ أمْر ، سلامٌ هِیَ حَتّى مَطْلَعِ الْفَجْر”

شب قدر در کلام رهبری : «در ماه رمضان... دل هایتان را هر چه می‏توانید با ذکر الهی نورانی کنید تا برای ورود در ساحت مقدس لیلة القدر آماده شوید... ؛ شبی که فرشتگان، زمین را به آسمان متصل می‏کنند، دل‏ها را نورباران و محیط زندگی را با نور فضل و لطف الهی منوّر می‏کنند. شب سِلم و سلامت معنوی،... شب سلامت دل‏ها و جان‏ها. شب شفای بیماری‏های اخلاقی، بیماری‏های معنوی، بیماری مادّی و بیماری‏های عمومی و اجتماعی که امروز متأسفانه، دامان بسیاری از ملت‏های جهان، از جمله ملت‏های مسلمان را گرفته است. سلامت از همه این‏ها در شب قدر ممکن و میسّراست، به شرطی که با آمادگی وارد شب قدر بشوید».

سلیم بن قیس میگوید : علی بن ابیطالب چنین نقل می کرد:

همراه پیامبر( ص ) از بعضی راههای مدینه میگذشتیم، به باغی رسیدیم عرض کردم یا رسول الله ؛ چه باغ زیبایی! فرمود: چه زیباست ! در بهشت زیباتر از اینها برای توست به باغ دیگری رسیدیم ، گفتم : یا رسول الله چه باغ زیبایی است ! فرمود : چه زیباست و زیبا تر از این ها برای توم در بهشت است. تا از هفت باغ گذشتیم و همواره من می گفتم چه زیبا است ، او هم می فرمود : زیباتر از این ها برای تو در بهشت است . وقتی راهمان خلوت شد ، پیامبر(ص) مرا در آغوش گرفت در حال گریه  ناله ای زد و فرمود: پدرم فدای« شهید تنها »!؟

عرض کردم یا رسول الله چرا گریه می کنی ؟

فرمود: از کینه هایی که در دل اقوامی است که بعد از من آنرا ظاهر می کنند ، کینه های جنگ بدر و پی آوردهای جنگ احد ، پرسیدم : آیا دینم سالم خواهد ماند ؟ فرمود : دینت در سلامت خواهد بود .

آری کینه ها ظاهر شد ، آنهم در شب نوزده ماه مبارک رمضان ، در مسجد بزرگ کوفه ، در حال نماز ، بوسیله شقی ترین افراد جامعه یعنی « ابن ملجم مرادی» با شمشیر زهر آگین ، بر فرق مبارک شیر خدا ، علی مرتضی فرود آورد .

     میسر نگردد به کس این سعادت                   

                                به کعبه تولد به مسجد شهادت

   در کعبه شد پدید وبه محراب شد شهید         

                            نازم به حسن مطلع و حسن ختام او