آدمی اگر پیامبر هم باشد از زبان مردم آسوده نیست:
اگر بسیار کار کند گویند احمق است !
اگر کم کار کند گویند تنبل است !
اگر بخشش کند ، می گویند افراط می کند !
اگر جمع کند ، میگویند بخیل است !
اگر ساکت و خاموش باشد می گویند لال است !
اگر زبان آوری کند می گویند وراج و پرگوست !
اگر روزه بر آرد و شب نماز بخواند می گویند ریا کار است !
و اگر نکند می گویند کافر است و بی دین !
لذا نباید به حمد و ثنای مردم اعتنا کرد و جز از خدا نباید از کسی ترسید.
شیخ بهایی
یا هو
دائما طاهر باش به حال خویش ناظر باش و عیوب دیگران را ساتر باش
با همه مهربان باش از همه گریزان باش یعنی با همه باش و بی همه باش
خداشناس باش و در همه لباس باش آزاده باش و دلداده باش
فرزانه باش و جان باخته باش با همه باش و بی همه باش آشنای همه باش
و بیگانه باش حاضر و شاهد باش و ناظر و غائب باش
در جمع همه باش با احدی مباش دلسوز خلق خدا باش در عین حال از آنان ترس داشته باش.
کتاب شریف نامه ها بر نامه ها/ حضرت علامه ابوالفضائل حسن زاده آملی دامه برکاته
