مرغی که هر زمان سریک بام می پرد 

دنبال یار نیست ادا در می آوریم 

قلبی که دل به صحبت سرما سپرده است

فکر بهار نیست ادا در می آوریم

اصلا دلی که مست ریا و ربا شود 

گوشش بکار نیست ادا در می آوریم 

بر لب دعای ندبه و دل غرق شهوت است

این انتظار نیست ادا در می آوریم 

آقا محبت واقعی ات در میان ما 

یک از هزار نیست ادا در می آوریم