بانویم ...
قدر این تکه پارچه مشکی ات را بدان این تکه پارچه همه چیزت است! همه ارزشت
یعنی لبخند رضایت بی بی دو عالمت
یعنی نگاه نگران و دل پر آشوب مهدی صاحب الزمانت
تاظهور...
چادر تو
تلافی غروبی است
که در آن روز به زور
چادر از سر زنان حرم حسین (ع) کشیدند
چادر تو
به بهای شکسته شدن پهلوی مادر ماندگار شد
چادر تو
بوی محسن (ع) می دهد
چادر تو
میراث خون دلهای خیمه نشینان ظهر عاشوراست
چادر تو
به همین سادگی
انتقام کربلاست........
خسته‌ام از این کویر، این کویر کور و پیر
این هبوط بی‌دلیل، این سقوط ناگزیر
آسمان بی‌هدف، بادهای بی‌طرف
ابرهای سربه‌راه، بیدهای سر به زیر
ای نظاره شگفت، ای نگاه ناگهان!
ای هماره در نظر، ای هنوز بی‌نظیر!
آیه آیه‌ات صریح، سوره سوره‌ات فصیح!
مثل خطی از هبوط، مثل سطری از کویر
مثل شعر ناگهان، مثل گریه بی امان
مثل لحظه‌های وحی؛ اجتناب ناپذیر
ای مسافر غریب در دیار خویشتن
با تو آشنا شدم، با تو در همین مسیر!
از کویر سوت و کور، تا مرا صدا زدی
دیدمت ولی چه دور! دیدمت ولی چه دیر!
این تویی در آن طرف، پشت میله ها رها
این منم در این طرف، پشت میله ها اسیر
دست خسته مرا، همچو کودکی بگیر
با خودت مرا ببر، خسته‌ام از این کویر!
قیصر امین‌پور
ما اهل دردیم و غم آباد گشته قلبمان کی شود که ای خدا پذیری شهیدمان
